Jennifer Lopez konser oncesi

Enerjiye pozitif düşünceye inanir mısınız? Ben arada kalanlardanim bu konudaki hislerimi yazmak isterim aslında şimdi konu bu değil :) uzun süredir uğraştığım borçlarım ve hayatımı yoluna koyma çabam nedeni ile sosyal hayatımı minimum düzeyde tutuyorum. Madonna konserini kacirmamdan sonra ben bu insanları nerde izlicem bidaha duygularım beni tepetakla ederken, üstüne birde Jennifer geliyor dediler. Biri bana hediye etsin gideyim , bulalım bilet diye bir iki mizildandiktan sonra unuttum. Tam da enerjicicilerin(ciciler???) dediği gibi yani. Vee dün bir arkadasım kız arkadaşından ayrıldığını biletin elinde kaldığını söyledi. Minik bir mucize dedim , sevinçle kabul ettim :)) su an konser yolundayim. Fotolar ve yorumlar yarın burda

Ne oldu ki şimdi??

Bugünlerde su haldeyim: kimseyle tartışma, düşünme, sinirlenme, üzülme... Ama nerde.. Kesin bunu da evrenciler enerjiciler sürekli söylediğin için de olmuyor diye açıklarlar ama inanın kactikca daha da çekiyorum. En olmayacak yerlerde kavga çıkıyor sacma tartismaların icinde buluyorum kendimi. Daha önce bakmadan geçtiğim seyler yerle bir ediyor beni şimdi. Ne bu depresyon mu? Yas aldikca mevcut çevrenden kopma istegimi? Tam bilmiyorum ama ufak ufak yok olduğunu hissedebiliyorsa insan ben de hissediyorum. Ve sanırım beni en korkutanı bu canımı acitmiyor.

Tren,otobüs,tramvaydan bildiriyorum

Yollardan merhaba.
Yok oyle gezme tozma degil ise gitgel. İstanbul heryeri uzak 1,5 saat gidip geliyorum. Eskiden asla ayrılmam derdim yasta ilerledikçe o geyik insanlara dondüm '2 dönüme domates ektimmiydi...' yok yok o kadar degil :) ama bı sahil kasabasidir bı Yunan adasidir hayır demem.
Yas aldıkca anlıyorum ki hersey para. Saglık para, sosyallik para dostluk bile para. Paran varsa İstanbul da güzel İnan bana. Acı ama bu sonunda gelinen nokta hep.
Bu kadar olur benim yol muhabirliğim :)
ps: trende yanımda oturan kızın şap şap Snickers yemesinden fenalık geldi. Eliminde tam ters istikametinde. Bu protein dietinin asabi yaptığından bahsetmis miydim??

Herkesin bir yol bulup gittiği, derdini dermanını yazdığı yerde ben neden yokum diye başlar herşey..

Düşündüm modayı takip etmem,(ne yazık ki artık) çok gezmem, ilişkiler konusunda ahkam kesemem, siyasete bulaşmam e ben naparım blog yazıp diye düşünürken farkettim ki kendim için yazmalıyım.Kıymetinden değil merakını tetiklemesinden oluşmalı benim yazılarım. Köpeğimi konuşuruz, haftanın 3 günü Acun'u çekiştiririz, sevgilimi kötülerim, yüzyıllardır yaptığım dieti paylaşırım buluruz bişeyler.
Bir süre buralardayım yeniler eskiler sohbet ederiz.

Hoşgeldik